ψυχολόγος γλυφάδα

ψυχολογος

Ψυχολόγος

 V. Liafou - ψυχολόγος -  site map

ψυχολογία 

βιογραφικό

ψυχοθεραπεία

άρθρα ψυχολογίας
  
psychology links

επικοινωνία 

ιατρικό απόρρητο

Αϋπνία
   
Θλίψη - Aπώλεια

Κρίση πανικού 

Κατάθλιψη

Χωρισμός

Αλκοολοσμός 

Ψυχοσωματικά συμπτώματα

Γονέας - παιδιά
  
Στρες
 

Γάμος - διαζύγιο
 

social media

• http://gr.linkedin.com/pub/vasiliki-liafou/3b/b71/1a0
  
  
• Βασιλική Λιάφου - Ψυχολόγος Γλυφάδα - Ψυχοθεραπεύτρια
  
  
• https://twitter.com/VasilikiLiafou
  
• http://vliafou.blogspot.gr/
  
• https://plus.google.com/104733964270470601513/postV , Liafou in google plus Ψυχολογος

Αϋπνία

http://www.psychologos-vasilikiliafou.gr/

Αϋπνία

Η αϋπνία αναφέρεται σε μια ανικανότητα να κοιμηθείτε ή να μείνετε κοιμισμένοι, ή σε μια τάση να ξυπνάτε πολύ νωρίς ή να έχετε μια κακή ποιότητα ύπνου.
Η παροδική αϋπνία δεν απαιτεί θεραπεία αν τα επεισόδια διαρκούν μόνο λίγες ημέρες μέσα σε έναν χρόνο. Για παράδειγμα, αν η αϋπνία οφείλεται σε μια προσωρινή αλλαγή στο πρόγραμμα σας, το βιολογικό ρολόι του ατόμου θα επανέλθει στο φυσιολογικό του με τη δική σας βοήθεια βέβαια. Ωστόσο, για κάποιους ανθρώπους που βιώνουν την υπνηλία και έχουν μειωμένη απόδοση, εξ αιτίας της παροδικής αϋπνίας, η χρήση βραχείας δράσης υπνωτικών χαπιών μπορεί να βελτιώσει τον ύπνο και την επόμενη ημέρα να είστε σε εγρήγορση. Όμως όπως με όλα τα φάρμακα έτσι και με αυτά, υπάρχουν πιθανές παρενέργειες. Η εύκολη λύση, στην χρήση των φάρμακων για τον ύπνο δεν συνιστάται, (τουλάχιστον από εμένα), για τη θεραπεία της αϋπνίας.
Η θεραπεία για την διάγνωση της χρόνιας αϋπνίας περιλαμβάνει τον εντοπισμό και τη διακοπή (ή μείωση) συμπεριφορών που μπορεί να επιδεινώνουν την κατάσταση αυτή.
Λύση θα είναι να προσπαθήσετε να εφαρμόσετε συμπεριφοριστικές τεχνικές για τη βελτίωση του ύπνου, όπως η θεραπεία χαλάρωσης και η επιδιόρθωση του βιολογικού ρολογιού.

Θεραπεία Χαλάρωσης

Υπάρχουν ειδικές και αποτελεσματικές τεχνικές που μπορούν να μειώσουν ή να εξαλείψουν το άγχος και την ένταση του σώματος. Ως αποτέλεσμα, το μυαλό του ατόμου είναι σε θέση να σταματήσει την έντονη κίνηση που ακολουθεί το σώμα, οι μύες να μπορούν να χαλαρώσουν και έτσι περάσει σε  έναν ξεκούραστο ύπνο. Διαρκεί συνήθως αρκετά, η πρακτική αυτή, για να μάθετε τις τεχνικές και να επιτευχθεί η αποτελεσματική χαλάρωση.

Περιορισμός ύπνου

Μερικοί άνθρωποι που πάσχουν από αϋπνία ξοδεύουν πάρα πολύ χρόνο στο κρεβάτι προσπαθώντας να κοιμηθούν. Μπορείτε να επωφεληθείτε κάνοντας ένα πρόγραμμα περιορισμού του ύπνου στην αρχή, δηλαδή, ότι επιτρέπετε να έχετε μόνο λίγες ώρες ύπνου κατά τη διάρκεια της νύχτας και σταδιακά να αυξάνετε το χρόνο αυτό, έως ότου το άτομο επιτυγχάνει τον ύπνο μιας κανονικής νύχτας.(6 - 8 ώρες αναλόγως ηλικίας).

Άλλος τρόπος

Μια άλλη θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει κάποιους ανθρώπους με την αϋπνία είναι να συνδέσουν το κρεβάτι και τον ύπνο με τον ύπνο. Για τους περισσότερους ανθρώπους, σημαίνει ότι δεν πρέπει χρησιμοποιούν τα κρεβάτια τους για οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες εκτός από τον ύπνο και το σεξ. Ως μέρος της διαδικασίας επιδιόρθωσης είναι, να πάτε για ύπνο μόνο όταν είστε κουρασμένοι. Αν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε, σηκωθείτε από το κρεβάτι, περιμένετε μέχρι να σας έρθει ο ύπνος και στη συνέχεια επιστρέψτε στο κρεβάτι. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, το άτομο θα πρέπει να αποφεύγει να κάνει πολλές δραστηριότητες και να πηγαίνει για ύπνο την ίδια ώρα κάθε μέρα. Τελικά το σώμα του ατόμου, θα πρέπει να προετοιμάζετε ώστε να συνδέει το κρεβάτι και τον ύπνο με τον ύπνο.

Γνωστική Συμπεριφοριστική Θεραπεία

Η γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία, στοχεύει στις σκέψεις και στις ενέργειες που μπορεί να διαταράξουν τον ύπνο. Αυτή η θεραπεία ενθαρρύνει τις καλές συνήθειες του ύπνου και χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους για την ανακούφιση του άγχους στον ύπνου.
Για παράδειγμα, η κατάρτιση της χαλάρωση και βίο-ανάδραση την ώρα του ύπνου χρησιμοποιούνται για να μειώσουν το άγχος. Οι στρατηγικές αυτές θα σας βοηθήσουν να ελέγξετε καλύτερα την αναπνοή σας, τον καρδιακό ρυθμό, τους μύες σας, και τη διάθεση σας (γενικότερα).
Η γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία, εργάζεται επίσης για την αντικατάσταση του άγχους του ύπνου με μια πιο θετική σκέψη που συνδέει το κρεβάτι με τον ύπνο. Αυτή η μέθοδος σας διδάσκει επίσης τι να κάνετε, μέχρι να είστε σε θέση να κοιμηθείτε.
Η γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία επικεντρώνει επίσης στον περιορισμό του χρόνου που περνάτε στο κρεβάτι ενώ είστε ξύπνιοι. Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει τον καθορισμό ενός χρονοδιαγράμματος ύπνου έτσι ώστε να περιορίσετε το συνολικό χρόνο που βρίσκεστε  στο κρεβάτι, ενώ δεν κοιμάστε. Ασκώντας το χρονοδιάγραμμα μπορεί να νιώσετε πιο κουρασμένοι οπότε η κούραση που προκύπτει έχει ως στόχο να σας βοηθήσει να κοιμηθείτε πιο γρήγορα. Με την πάροδο του χρόνου, η διάρκεια του χρόνου που δαπανάται στο κρεβάτι αυξάνεται μόνο στο επιθυμητό αποτέλεσμα που είναι μια πλήρη νύχτα του ύπνου.Το επιθυμητό αποτέλεσμα θα έρθει με υπομονή και επιμονή.

Συμβουλές για την καλή υγεία του ύπνου

1. Αποφύγετε τη χρήση αλκοόλ το βράδυ.
   
2. Αποφύγετε την καφεΐνη για τουλάχιστον οκτώ ώρες πριν τον ύπνο.
   
3. Περιορίστε (όσο γίνετε) το κάπνισμα.
   
4. Καθιέρωσε ένα χρονοδιάγραμμα ύπνου, μην πηγαίνετε για ύπνο, αν νιώθετε ότι δεν νυστάζετε αρκετά.
   
5. Αποφύγετε την παραμονή στο κρεβάτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ είστε ξύπνιοι.
   
6. Μην πηγαίνετε στο κρεβάτι, λόγω της πλήξης ή ανίας.
   
7. Να ασκείστε τακτικά, αλλά όχι τις τελευταίες δύο ώρες πριν πάτε για ύπνο.
   
8. Το σεξ είναι ένα φυσικός τρόπος και βοηθά αρκετούς ανθρώπους στο να κοιμηθούν πιο εύκολα.
   
9. Μην τρώτε βαριά γεύματα ή πίνετε πολύ πριν τον ύπνο.
   
10. Κάντε το υπνοδωμάτιο σας μέρος για ήσυχο ύπνο. Αποφύγετε τον έντονο φωτισμό, ενώ πρέπει να είναι πάντα καθαρό και περιποιημένο.
    
11. Προσπαθήστε να περιορίσετε μέσα στο υπνοδωμάτιο, τηλεόραση, υπολογιστή, ή κάποιο κατοικίδιο ζώο.
    
12. Βεβαιωθείτε ότι η θερμοκρασία του υπνοδωματίου σας είναι κατάλληλη.
    
13. Πηγαίνετε για ύπνο περίπου την ίδια ώρα κάθε βράδυ και να ξυπνάτε περίπου την ίδια ώρα κάθε πρωί, ακόμα και τα σαββατοκύριακα. Αν μπορείτε, αποφύγετε νυχτερινές βάρδιες, εναλλασσόμενα ωράρια, ή άλλα πράγματα που μπορεί να διαταράξουν το πρόγραμμα του ύπνου σας.
    
14. Προσπαθήστε να ασκείστε 20 έως 30 λεπτά την ημέρα. Η καθημερινή άσκηση βοηθά ώστε οι άνθρωποι να έχουν ένα φυσιολογικό ύπνο, αν και μια άσκηση πριν από τον ύπνο μπορεί να επηρεάσει τον ύπνο αρνητικά . Για μέγιστο όφελος, να προσπαθήστε να  ασκηθείτε  περίπου 4 - 5 ώρες πριν πάτε για ύπνο.
    

Αποφύγετε την καφεΐνη, νικοτίνη, αλκοόλ.

Να αποφεύγετε τα ποτά που περιέχουν καφεΐνη, η οποία ενεργεί ως διεγερτικό και κρατά τους ανθρώπους ξύπνιους. Πηγές καφεΐνης περιλαμβάνουν, ο καφές, η σοκολάτα, τα αναψυκτικά, τα ναρκωτικά. Οι καπνιστές έχουν την τάση να κοιμούνται πολύ ελαφρά και συχνά ξυπνούν νωρίς το πρωί λόγω  της έλλειψη νικοτίνης  από τον οργανισμό τους.

Χαλαρώστε πριν τον ύπνο.

Ένα ζεστό χαλαρωτικό μπάνιο ή ανάγνωση κάποιου βιβλίου μπορεί να σας βοηθήσει ώστε να έχετε έναν πιο εύκολο ύπνο. Μπορείτε να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας και να συνδέσετε ορισμένες δραστηριότητες ώστε να αποτελέσουν μέρος  τελετουργικού του ύπνου.
Μην μένετε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι ενώ είστε ξύπνιοι:
Εάν δεν μπορεί να σας πάρει ο ύπνος, σηκωθείτε από το κρεβάτι. Κάνε κάτι άλλο, όπως ανάγνωση, παρακολουθώντας τηλεόραση (στο σαλόνι) ή ακούγοντας μουσική, μέχρι να νιώσετε κουρασμένοι. Το άγχος του να σε πάρει ο ύπνος είναι σε θέση  να συμβάλει στην αϋπνία.

Ελέγξτε το περιβάλλον υπνοδωματίου σας.
1.    Χρησιμοποιήστε άνετο κρεβάτι
2.    Αποκλείστε παρεμβολές και θόρυβο
3.    Χρησιμοποιήστε το κρεβάτι μόνο για ύπνο και σεξ
4.    Διατηρήστε μια σωστή θερμοκρασία στο υπνοδωμάτιο. Οι ακραίες θερμοκρασίες μπορεί να διαταράξουν τον ύπνο ή να σας αποτρέψουν από το να κοιμηθείτε.

Αν το πρόβλημα της αϋπνίας συνεχίζει.

Αν έχετε προβλήματα ύπνου κάθε νύχτα, ή αν πάντα αισθάνεστε κουρασμένοι την επόμενη μέρα, τότε μπορεί να έχετε μια διαταραχή του ύπνου και θα πρέπει να δείτε ένα ειδικό. Οι περισσότερες διαταραχές του ύπνου μπορεί να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.




http://www.psychologos-vasilikiliafou.gr/art.1.php

Θλίψη και απώλεια

http://www.psychologos-vasilikiliafou.gr/art.2.php

Θλίψη και απώλεια

Η απώλεια, κάποιου (συγγενή ή φίλου) ή σε κάτι που σας αρέσει ή ενδιαφέρεστε  είναι πολύ επώδυνη. Μπορεί να χρειαστεί αντιμετωπίσετε όλα τα είδη των δύσκολων συναισθημάτων και μπορεί να νιώθετε ότι ο πόνος και η θλίψη που αντιμετωπίζετε δεν θα αφήσει ποτέ. Αυτές είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε μια σημαντική απώλεια. Όμως, ενώ δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος για να θρηνήσει κάποιος ένα χαμό, υπάρχουν υγιείς τρόπους για να αντιμετωπίσουμε τον πόνο που, με τον καιρό, μπορεί να αποχωρίσει και σας επιτρέψει να προχωρήσετε.

Τι είναι η θλίψη;

Η θλίψη είναι μια φυσική αντίδραση στην απώλεια. Είναι ο συναισθηματικός πόνος που αισθάνεστε όταν κάτι ή κάποιος που αγαπάτε έχει “φύγει” μακριά. Μπορείτε να συσχετίσετε τη θλίψη με το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου - και αυτό το είδος της απώλειας προκαλεί συχνά την πιο έντονη θλίψη. Όμως, οποιαδήποτε απώλεια μπορεί να προκαλέσει θλίψη.
Όσο πιο σημαντική η απώλεια, τόσο πιο έντονη η θλίψη. Ωστόσο, ακόμη και σε  απώλειες μικρού μεγέθους μπορεί να οδηγηθούμε σε θλίψη. Για παράδειγμα, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη θλίψη κάνοντας μια μετακόμιση, δηλαδή αλλάζοντας τον τόπο διαμονής σας με κάποιο άλλο μέρος από αυτό που ζούσατε μέχρι πρότινος ή αλλάζοντας εργασία ή από την πώληση του αυτοκινήτου σας ή  αναγκαστήκατε να πουλήσετε κάποιο κειμήλιο της οικογένειας ή πήρατε σύνταξη από μια δουλεία που αγαπούσατε πολύ. Υπάρχουν πολύ λόγοι που μπορεί να σας κάνουν να αισθανθείτε θλίψη, βέβαια το μέγεθος σε κάθε μια είναι διαφορετικό.

Η θλίψη σε σχέση με τον καθένα

Καθένας άνθρωπος αντιμετωπίζει τη θλίψη με διαφορετικό τρόπο. Ο τρόπος και ο χρόνος που χρειάζεται για να ξεπεραστεί μια κατάσταση θλίψης, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και έχει να κάνει με την προσωπικότητα, τον  χαρακτήρα, τη εμπειρία της ζωής, την πίστη σας, καθώς και τη φύση της απώλειας. Η διαδικασία του θρήνου  παίρνει πολύ χρόνο. Η θεραπεία θα επέλθει σταδιακά. Δεν μπορεί να μπείτε σε διαδικασία αναγκαστική ή βιαστική  για να τον ξεπεράσετε  δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για το πένθος. Μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται καλύτερα σε μερικές εβδομάδες ή μήνες. Για άλλους, η διαδικασία του θρήνου κρατά ακόμα και  χρόνια. Όποια και αν είναι η εμπειρία για την θλίψη, είναι σημαντικό να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας και αφήστε τη διαδικασία να εξελιχθεί φυσικά (ο χρόνος είναι ο καλύτερος “γιατρός”, έλεγαν οι παλαιότεροι).

Οι παλαιότεροι έλεγαν για τη θλίψη

Ο πόνος θα περάσει γρηγορότερα αν το αγνοήσετε.
(Η δική μου άποψη). Προσπαθώντας να αγνοήσετε τον πόνο σας ή να τον κρατήσετε  επιφανειακά μόνο θα κάνει τα πράγματα χειρότερα σε μακροπρόθεσμη βάση. Για πραγματική θεραπεία του πόνου είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσετε τη θλίψη σας ενεργά και να ασχοληθείτε με το θέμα σοβαρά.
Δείχνεις σημαντικός - ισχυρός στο πρόσωπο της απώλειας αν την ξεπεράσεις γρήγορα.
(Η δική μου άποψη). Αισθήματα όπως: λυπημένος, φοβισμένος, μοναξιά, αδυναμία, κ.α., είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στην απώλεια. Το κλάμα δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι αδύναμος. Δεν χρειάζεται να δείξετε ότι προστατεύετε την οικογένεια ή τους φίλους σας με την τοποθέτηση ότι είμαι ένα γενναίο – ισχυρό πρόσωπο. Εμφανίστε τα αληθινά συναισθήματά σας και αυτό μπορεί να σας βοηθήσει.

Ερμηνείες για το κλάμα. (Μην κλαίς είσαι δυνατός).
(Η δική μου άποψη). Το κλάμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση στη θλίψη, αλλά δεν είναι η μόνη. Εκείνοι που δεν κλαίνε μπορεί να αισθανθεί τον πόνο ακριβώς τόσο βαθιά όσο και άλλοι. Μπορούν να έχουν απλώς άλλους τρόπους για να εμφανίσουν τη θλίψη τους.

Η θλίψη θα πρέπει να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο.
(Η δική μου άποψη). Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος χρονικό πλαίσιο για το πένθος, δηλαδή, το πόσο καιρό παίρνει σε κάποιον για να ξεπεράσει μια κατάσταση μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Τα στάδια της θλίψης

Τα στάδια της θλίψης διαφέρουν στον καθένα , τα βασικά και τα πιο συχνά χαρακτηριστικά όμως, είναι:
Η άρνηση: Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σε μένα.
Ο θυμός:  Γιατί να συμβεί αυτό σε μένα; Ποιος φταίει;
Φταίξιμο: Αν έκανα “αυτό” ίσως να μην συνέβαινε.
Κατάθλιψη: Είμαι πολύ λυπημένος, δεν μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως.
Αποδοχή: Αποδέχομαι ότι έχει συμβεί και τα έχω βρει με τον εαυτό μου.

Εάν αντιμετωπίζετε κάποιο από αυτά τα συναισθήματα μετά από μια απώλεια, μπορεί να βοηθήσει αν ξέρετε, ότι η αντίδρασή σας είναι φυσιολογική και ότι με το χρόνο θα υπάρχει αποκατάσταση στα συναισθήματα αυτά. Ωστόσο, τα στάδια της θλίψης διαφέρουν στον καθένα. Σε αντίθεση με κάποιους που ισχυρίζονται ότι πρέπει να περάσεις από τις συγκεκριμένες διαδικασίες, μέχρι να επουλωθούν τα τραύματα. Στην πραγματικότητα, μερικοί άνθρωποι επιλύουν τη θλίψη τους, χωρίς να περάσουν από τα πιο πάνω στάδια. Και αν δεν περάσετε αυτά τα στάδια της θλίψης, μην ανησυχείτε για το αν τελικά αισθανθήκατε θλίψη ή όχι (είπαμε ότι ο καθένας περνά διαφορετικά τον πόνο).

web:  http://www.psychologos-vasilikiliafou.gr/

ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ - ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ - ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

 

Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να αναζητήσω ψυχολόγο; 

Όλοι μας δοκιμάζουμε ποικίλα συναισθήματα ευχάριστα και δυσάρεστα στην καθημερινή ζωή. Αν αισθανθείς ότι τα δυσάρεστα, όπως φόβος, άγχος, λύπη, αποθάρρυνση, θυμός, ενοχή, ντροπή, επιμένουν για αρκετό χρονικό διάστημα και εμποδίζουν τη λειτουργικότητά σου στην προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική ζωή, τότε είναι καλό να αναζητήσεις ψυχοθεραπευτική υποστήριξη. Η οικογένεια, οι φίλοι, οι συγγενείς είναι σημαντικές πηγές βοήθειας, μερικές φορές όμως δεν επαρκούν και πρέπει να συνδυαστούν με την επαγγελματική βοήθεια του ειδικού.

Τι είναι η γνωσιακή - συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία;

Όπως θα πρόσεξες αποτελείται από δύο λέξεις "γνωσιακή", "συμπεριφοριστική" που αντιστοιχούν στα δύο σημαντικά συστατικά της θεραπείας, τα οποία λειτουργούν συνδυαστικά με τις αντίστοιχες τεχνικές τους για την επίλυση προβληματικών καταστάσεων. Ο όρος 'γνωσιακή' αναφέρεται στις σκέψεις, πεποιθήσεις, αντιλήψεις κ.τ.λ. Ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύονται τα γεγονότα είναι αντικείμενο διερεύνησης. Μπορεί ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύεις τα γεγονότα αυτά να σε χει οδηγήσει να σχηματίσεις μία αρνητική εντύπωση για τι συμβαίνει στην ζωή σου, ακόμη και αν τα αντικειμενικά γεγονότα δε συμφωνούν με τη δυσάρεστη εικόνα που εσύ τους αποδίδεις. Ο όρος 'συμπεριφοριστική' αναφέρεται στην σύνδεση μεταξύ των διαφόρων μορφών συμπεριφοράς και των συνθηκών μέσα στις οποίες εμφανίζονται. Βασική αρχή της συμπεριφοριστικής θεραπείας είναι ότι η κάθε μορφή συμπεριφοράς είναι μαθημένη, και επομένως μπορεί να τροποποιηθεί μέσα από μία νέα διαδικασία μάθησης.

Σε τι διαφέρει η γνωσιακή - συμπεριφοριστική από τις άλλες ψυχοθεραπείες;

Η γνωσιακή - συμπεριφοριστική επικεντρώνεται στο παρόν, στα τωρινά σου προβλήματα. Αν τα τωρινά σου προβλήματα σχετίζονται με συναισθηματικές δυσκολίες του παρελθόντος, τότε γίνεται αναφορά στο παρελθόν για να βρεθούν οι συσχετίσεις και να αποκτήσει νόημα η προβληματική συμπεριφορά. Είναι δομημένη και σταθερά προσανατολισμένη στους στόχους. Έχει βραχεία διάρκεια καθώς επιδιώκει την όσο το δυνατόν συντομότερη αλλαγή της προβληματικής συμπεριφοράς. Ο ψυχοθεραπευτής έχει ενεργητικό ρόλο στην θεραπευτική διαδικασία. Η συνεργασία μεταξύ ψυχοθεραπευτή και θεραπευόμενου είναι σημαντική. Από κοινού θα θέσετε τους επιθυμητούς στόχους, θα αποφασίσετε για τις τεχνικές που θα εφαρμοστούν, θα καταστρώσετε το θεραπευτικό σχέδιο που θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε τις δυσκολίες σας και θα συμφωνήσετε για τον τρόπο αξιολόγησης της πορείας της θεραπείας σας.

​

Τι αίσθηση δημιουργείται στο σώμα, ανάλογαμε κάποια συναισθηματική εμπειρία; ( θυμός, επιθετικότητα, ανακούφιση, κ.α.)

Ανάλογα με τη συναισθηματική εμπειρία δημιουργείται στο σώμα κάποια αντίστοιχη αίσθηση ή αλλιώς το εκδηλωμένο συναίσθημα είναι η σωματική συνέπεια της σκέψης. Ίσως για να γίνει πιο κατανοητό μπορούμε να αναφέρουμε ένα παράδειγμα από την εμπειρία της καθημερινής ζωής. Ας υποθέσουμε ότι έχεις μια σημαντική παρουσίαση της δουλειάς σου σε συναδέλφους και αυτοί δεν εμφανίζονται. Έχουν περάσει 2 ώρες χωρίς να έχεις ειδοποιηθεί για τον λόγο της αργοπορίας τους και δε μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους. Ανάλογα με τις σκέψεις που θα κάνεις για να επεξεργαστείς αυτό το γεγονός, θα βιώσεις αντίστοιχα συναισθήματα και θα πράξεις με ανάλογο τρόπο. Αν σκέφτηκες ότι δε σε υπολογίζουν, θα θυμώσεις (συναίσθημα) και όταν τους συναντήσεις, θα τους μιλήσεις με επιθετικότητα (συμπεριφορά). Αν πάλι σκέφτηκες ότι καλύτερα που δεν έγινε η συνάντηση γιατί δεν είχες προετοιμαστεί πολύ καλά, τότε θα αισθανθείς ανακούφιση (συναίσθημα) και θα δουλέψεις ήρεμα για να παρουσιάσεις την εργασία σου την επόμενη φορά (συμπεριφορά).

Τι θα ανακαλύψω για τον εαυτό μου στη διάρκεια της ψυχοθεραπείας;

Η ενεργητική συμμετοχή σου και η ανάληψη της ευθύνης για τη βελτίωση του εαυτού σου θεωρούνται απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορέσεις να αλλάξεις τα δυσάρεστα συναισθήματα, που επηρεάζουν τη σκέψη και τη δράση σου. Η αλλαγή επέρχεται, αφενός όταν μάθεις να αποδέχεσαι και να ανέχεσαι την άσχημη διάθεσή σου, ως ότου σταματήσει να μονοπωλεί το ενδιαφέρον σου και αφετέρου όταν θα καταλάβεις πως η δική σου ενεργητική συμπεριφορά μπορεί να σπάσει τον φαύλο κύκλο σκέψεων, συναισθημάτων και προβληματικών συμπεριφορών.

Ποιος αποφασίζει για το θεραπευτικό πρόγραμμα;

Στα πλαίσια της συνεργατικής σχέσεις με το ψυχοθεραπευτή σου αποφασίσετε τη συχνότητα των επισκέψεων (συνεδριών), τους όρους της συνεργασίας σας (θεραπευτικό συμβόλαιο) και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για να επιτευχθούν οι στόχοι που θα έχεις συμφωνήσει με τον ψυχοθεραπευτή σου. Ο θεραπευτικός σχεδιασμός θα καθορισθεί σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες, τις υποχρεώσεις και την προσωπικότητά σου. Είναι πιθανόν, σε αυτό το στάδιο της συνεργασίας σας, ο ψυχοθεραπευτής σου να σου προτείνει (ο ίδιος ή ο ψυχίατρος που θα σε παραπέμψει) κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Ποιες αιτίες ευθύνονται, για την έλλειψη βελτίωσης της κατάστασης μου;

Αν περάσει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα χωρίς κάποιες αλλαγές στις σκέψεις και τη διάθεση σου, πρέπει μαζί με τον ψυχοθεραπευτή να επιλέξετε διαφορετικές τεχνικές που ταιριάζουν περισσότερο στην προσωπικότητα και τις ιδιαιτερότητες που εμφανίζεις ως άτομο. Επίσης στα πλαίσια της θεραπευτικής σχέσης, όπως άλλωστε και σε κάθε ανθρώπινη σχέση, μπορεί να προκύψουν αντιπαραθέσεις, διαφωνίες, ίσως αισθανθείς δυσάρεστα συναισθήματα για το θεραπευτή σου. Θα ήταν καλό να δώσεις ανατροφοδότηση αυτών των συναισθημάτων στον θεραπευτή σου. Αν παρόλα αυτά συνεχίσεις να μην εμφανίζεις πρόοδο και με δεδομένο ότι η γνωσιακή - συμπεριφοριστική θεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για την πλειονότητα των διαταραχών, τότε ίσως πρέπει να απευθυνθείς σε άλλο ψυχοθεραπευτή.

Πόσο διαρκεί και σε τι αναφέρεται κάθε ψυχοθεραπευτική συνεδρία;

Κάθε συνεδρία γνωσιακής - συμπεριφοριστικής θεραπείας διαρκεί 45 λεπτά. Σε αντίθεση με άλλες μορφές ψυχοθεραπείας που δεν είναι δομημένες και ο θεραπευόμενος φέρνει κάθε φορά μαζί του στη συνεδρία, εμπειρίες που έκανε από την τελευταία συνάντηση, η συνεδρία με έναν ψυχοθεραπευτή γνωσιακής - συμπεριφοριστικής κατεύθυνσης είναι δομημένη. Εσείς και ο ψυχοθεραπευτής σας, θέτετε μια ημερήσια διάταξη για κάθε συνεδρίαση. Η ημερήσια διάταξη συνήθως. περιλαμβάνει μια επισκόπηση της εμπειρίας σας στην προηγούμενη συνεδρία, πως πήγε η εργασία σας που εκτελέσατε στο μεσοδιάστημα των συνεδριών, συζήτηση πάνω σε ένα ή δύο τρέχοντα προβλήματα που πιθανώς δυσχεραίνουν τη συναισθηματική σου διάθεση (όπου γίνεται εμβάθυνση και εφαρμογή όσων θεωρητικών ζητημάτων έχουν συζητηθεί), και προς το τέλος της συνεδρίας γίνονται σχολιασμοί πάνω στην εμπειρία της εκάστοτε συνάντησης και καθορίζεται νέα δουλειά για το σπίτι με τις ανάλογες οδηγίες και επεξηγήσεις.

Δεν αρκούν οι ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες; 

Βασικός στόχος των θεραπευτικών συναντήσεων είναι, όσα μαθαίνεις στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή, να τα εφαρμόζεις στη δική σου καθημερινή λειτουργία και πρακτική. Η υποχρέωση της εργασίας για το σπίτι σε κινητοποιεί στην ανάληψη της προσωπικής σου ευθύνης για την επιτυχή έκβαση της θεραπείας. Ο ρόλος σου είναι να γίνεις ο "παρατηρητής" του εαυτού σου, να μάθεις να παρακολουθείς και να καταγράφεις τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις ενέργειες, τις αλλαγές στον τρόπο επικοινωνίας. Μ' αυτόν τον τρόπο θα ελέγχεις την πορεία των στόχων σου, θα επιχειρείς διορθωτικές παρεμβάσεις και θα αισθάνεσαι ικανοποίηση από τη σημειούμενη πρόοδο. Η εργασία για το σπίτι προσαρμόζεται στην προσωπικότητα, στις ανάγκες και στις υποχρεωτικές χρονικές σου δεσμεύσεις. Εξάλλου, ανάλογα δεν πράττεις όταν επισκέπτεσαι κάποιον γιατρό ή φυσιοθεραπευτή: Δεν τον ρωτάς τι πρέπει να κάνεις ως το επόμενο ραντεβού;

V. Liafou - psycholgist in glyfada - psychotherapist

I. Dragoumi 45 - 47  Ano Glyfada - Greece

​                                                                                                  2012

  απο το web site:  www.psychologos-vasilikiliafou.gr

ΠΑΙΔΙΑ & ΒΙΑ

Άρθρο μου από www.winhellas.gr

ΠΑΙΔΙΑ & ΒΙΑ Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012 Τα παιδιά, είτε βρίσκονται αναμεμιγμένα έμμεσα ως μάρτυρες, είτε άμεσα  ως θύματα στις βιαιοπραγίες του θύτη, βιώνουν και πρόκειται  να βιώσουν πλήθος αρνητικών συνεπειών στην περεταίρω εξέλιξη τους.  Τα παιδιά πρέπει να επεξεργαστούν το γεγονός, όχι μόνο συναισθηματικά αλλά και διανοητικά.                                                                                                Προσπαθώντας να βρουν εξηγήσεις, πολλές φορές θεωρούν ότι αυτά προκάλεσαν τις επιθέσεις του θύτη. Φορτώνονται με την ευθύνη της εντύπωσης ότι θα μπορούσαν με παρέμβαση τους να προλάβουν το βίαιο ξέσπασμα του θύτη. Για τον λόγο αυτό πολλές φορές ντρέπονται ή έχουν ενοχές και  προσπαθώντας να εξισορροπήσουν την κατάσταση, αναλαμβάνουν τεράστια ευθύνη για την οργάνωση της οικογενειακής ζωής, φροντίζοντας  το σπίτι ή τα πιο μικρά αδέρφια. Παραδόξως, πολλοί ενήλικες πιστεύουν ότι τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται  την ενδοοικογενειακή βία. Αυτή η θέση πιθανόν να πηγάζει από την ελπίδα  που τρέφουμε ότι τα παιδιά παραμένουν αμέτοχα και ανεπηρέαστα από αυτό το φαινόμενο. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν υπέπεσαν στην αντίληψη  των παιδιών ούτε τα χτυπήματα, αλλά ούτε και οι φωνές επειδή δεν ήταν στον ίδιο χώρο, επειδή κοιμόντουσαν, ή επειδή είναι πολύ μικρά για να καταλάβουν. Στην πραγματικότητα τα παιδιά καταλαβαίνουν σχεδόν πάντα τους  διαπληκτισμούς των γονιών τους, είτε βλέπουν τηλεόραση, είτε  έχουν πέσει για ύπνο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους τα παιδιά αντιλαμβάνονται την κακοποίηση της μητέρας τους: 1. Βλέπουν - Τον πατέρα να χτυπάει την μητέρα. - Τον πατέρα ή και την μητέρα να πετούν ή να σπάνε πράγματα μέσα στο σπίτι. - Την μητέρα να είναι τραυματισμένη και να μην μπορεί να προστατέψει ούτε τον εαυτό της, αλλά ούτε και τα παιδιά της. 2. Ακούν - Τον πατέρα να φωνάζει, να βρίζει και να εξευτελίζει την μητέρα και να απειλεί πως θα την σκοτώσει. - Την μητέρα να φωνάζει, να κλαίει, να παρακαλάει ή να βρίζει και να επιτίθεται στον πατέρα. - Μέσα από την σιωπή της, την αδυναμία της μητέρας να αντιδράσει. 3. Νιώθουν - Τον θυμό του πατέρα, τον φόβο της μητέρας και τον φόβο που έχουν τα μικρότερα σε ηλικία αδέρφια. - Τον δικό τους φόβο και την δική της αδυναμία. 4. Σκέπτονται - Θα την σκοτώσει, πρέπει να την βοηθήσω. - Πρέπει να προστατέψω τα μικρότερα αδέρφια. - Θα με χτυπήσει, θα μας σκοτώσει όλους. - Αυτή φταίει, όλο του αντιμιλάει. - Την λυπάμαι, την αγαπάω. - Δεν θέλω να φύγει ο μπαμπάς. - Ας τα βρουν μεταξύ τους, εμένα δεν με αφορούν όλα αυτά. - Είμαι ασήμαντος/η, κανείς δεν ενδιαφέρεται για μένα και τους φόβους μου. - Η μαμά δεν θα μπορέσει να με προστατέψει ποτέ. Συμπερασματικά διαπιστώνουμε ότι η σχέση απέναντι και στους δυο γονείς είναι διαταραγμένη,  εξαιτίας του γεγονότος, ότι κανείς τους  δεν είναι διαθέσιμος. Τα παιδιά συχνά νιώθουν ανάμικτα συναισθήματα όπως συμπόνια, θυμό και απογοήτευση για την μητέρα που δεν μπορεί να σταματήσει την βία του πατέρα, ενώ για  εκείνον αντίστοιχα, νιώθουν φόβο αλλά  και ταυτόχρονα αγάπη και την επιθυμία να "γίνουν όλα καλά".   Ποιές συνέπειες έχει η ενδοοικογενειακή βία για τα παιδιά; Οι αρνητικές συνέπειες στη σωματική, νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι πολύπλευρες. Μπορεί να εκδηλώνονται μέσα από διαταραχές του ύπνου, μαθησιακά προβλήματα, επιθετικότητα, φοβίες,  χαμηλή αυτοεκτίμηση, ευαισθησία για συγκεκριμένες παθήσεις. Τακτικά δε, παρατηρούνται παλινδρομήσεις  στην ανάπτυξη των παιδιών. Στην περίπτωση που η μητέρα μετακομίσει με τα παιδιά, είτε σε ξενώνα, είτε σε άλλο σπίτι, τα παιδιά έχουν  να υποστούν το γεγονός ότι η ζωή τους αλλάζει δραματικά. Δεν βλέπουν τον πατέρα, πολλές φορές αλλάζουν  σχολείο ή παιδικό σταθμό και χάνουν τους φίλους από το παλιό γνώριμο τους περιβάλλον, τα αγαπημένα τους παιχνίδια, ή εξωσχολικές δραστηριότητες. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων καλούνται να συνεχίσουν την ζωή τους με πολύ λιγότερα χρήματα. Εξαιτίας της οικονομικής δυσχέρειας η μητέρα είναι αναγκασμένη να εργάζεται, ενώ στο παρελθόν δεν εργαζόταν, ή εργάζεται περισσότερες ώρες από ότι στο παρελθόν, με άμεση συνέπεια για τα παιδιά όχι απλώς να ζουν πλέον  μακριά από τον πατέρα τους, αλλά να βλέπουν και πολύ λιγότερο την μητέρα τους. Ως αποτέλεσμα αυτών των νέων  συνθηκών τα παιδιά , στο στάδιο προσαρμογής σε όλες αυτές τις αλλαγές, νιώθουν μόνα και εγκαταλελειμμένα. Μακροπρόθεσμες συνέπειες της βίας στα παιδιά Έρευνες σε παιδιά και εφήβους έχουν δείξει, πόσο γρήγορα "μαθαίνεται" η βία. Ανεξάρτητα εάν είναι απλώς θεατές, ή θύματα, βλέπουν ότι επικρατεί το λεγόμενο "δίκαιο του ισχυρού". Θεωρούν φυσιολογικό να επιλύονται  οι διαφωνίες μέσω της βίας και εάν τα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να γνωρίσουν άλλους εποικοδομητικούς  τρόπους για να διευθετούν τις συγκρούσεις τους, τότε τους μένει η βία ως η μόνη επιλογή. Σχετικά με τον τρόπο αντίδρασης αγοριών και κοριτσιών απέναντι στην κακοποίηση, έχουν παρατηρηθεί οι εξής  διαφορές: Τα αγόρια έχουν την τάση να ταυτίζονται με τον βίαιο πατέρα, ενώ αντίστοιχα τα κορίτσια ταυτίζονται  με την υποκείμενη μητέρα. Έτσι, τα αγόρια μαθαίνουν τη βίαιη συμπεριφορά στην σχέση με το άλλο φύλο. Εάν  διαπιστώσουν στην συνέχεια, ότι αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς έχει επιτυχία, τότε το υιοθετούνε. Αντίστοιχα, εάν τα κορίτσια βιώνουν την ανοχή της βίας από την μητέρα, υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρήσουν,  ότι θα πρέπει σε ανάλογες περιπτώσεις να υποκύπτουν. Έτσι λοιπόν έχουμε μεταφέρει με τεράστια επιτυχία  τη βία στην επόμενη γενιά... Βασιλική Λιάφου Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια Υπεύθυνη επιστημονικής ομάδας W.I.N. HELLAS   my web site ......

Ευτυχία ή δυστυχία

Ευτυχία ή δυστυχία

 http://www.psychologos-vasilikiliafou.gr/

Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες ερευνούν για το τι μπορεί κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους.
Πώς μπορεί να γίνει κανείς ευτυχισμένος ή αντίστοιχα δυστυχισμένος; Είναι κάτι που μπορούμε να μάθουμε;
Πάμε να δούμε 12 τρόπους που μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε δυστυχία και που βέβαια είναι άξιοι προς αποφυγή εάν θέλουμε να «διδάξουμε» στον εαυτό μας την ευτυχία».
Να λοιπόν τι

πρέπει να αποφεύγουμε:
1. Να συγκρινόμαστε με άλλους.
2. Να περιμένουμε την αναγνώριση ή την ευγνωμοσύνη των άλλων.
3. Να προσπαθούμε να ευχαριστούμε τους πάντες.
4. Να δουλεύουμε για τα χρήματα.
5. Να μετανοούμε.
6. Να φοβόμαστε να κάνουμε λάθος.
7. Να λέμε όχι στις προκλήσεις , να μην ζούμε καινούργια πράγματα.
8. Να πηγαίνουμε πάντα στο ίδιο μέρος διακοπές.
9. Να γκρινιάζουμε και να παραπονιόμαστε διαρκώς.
10. Να παρακολουθούμε με τις ώρες τηλεόραση.
11. Να δίνουμε πολύ μεγάλη αξία στα χρήματα και στα υλικά αγαθά.
12. Να προγραμματίζουμε με εμμονή την ζωή μας.